İslamiyet’in emir ve yasaklarından birini bile hafife almak, Kur’an-ı kerimle, meleklerle, peygamberlerle alay etmek küfürdür. Küfre sebep olan bir şeyi yapan dinden çıkmış olur. Küfre düşen hemen tövbe etmeli, imanını tazelemelidir. İnsanı küfre düşüren sözlerden bazılarını örnek ve bilgi olarak sunarken dahi “hâşâ” diyerek başlamak istiyorum:
• Din bilgilerine inanmamak, bunları ve din âlimlerini, dinî kitapları aşağılamak.
• Din bilgileri için, "Bu bilgiler neye yarar? Kime ne fayda vermiştir? Bize lâzım olan şey paradır." gibi sözler söylemek. • "Allah’ın buna gücü yetmez." demek.
• Birisi için, "Onun hakkından Allah bile gelemez, ben nasıl geleyim?" demek.
• Tenasühe, yani ölen insanın ruhunun başka birine, çocuğa geçtiğine inanmak.
• Zalim birine; "Âdil" demek.
• Haram işleyen birine, "Güzel yaptın." demek.
• "Müminin ağzının içine..." diyerek sövmek.
• Yabancı kadına şehvetle bakıp; "Güzele bakmak sevaptır." demek.
• Şarabın azına; "Az içersen günah olmaz." demek.
• Güzel bir bebek görünce, "Allah bu çocuğu özenip, bezenip yaratmış." demek.
• Kötülemek için, "Falanca Cennete girse, ben girmem." demek.
• "Bu işte İlâhî şuuru görüyoruz.", "Allah ne kadar da mükemmel düşünmüş.", "Allah çok akıllıdır." demek.
• "Kâfir olmak hırsızlıktan, yalancılıktan, hainlikten iyidir." veya "Hıristiyan olmak, komünist olmaktan iyidir." demek. • Kabirdeki ve kıyametteki azaplara; "Akla, fenne uygun değildir." demek.
• "Namaz kılsam da kılmasam da ne fark eder." demek.
• "Helâl bana iyilik getirmiyor." demek.
• Allah’ın rahmetinden ümidini kesmek veya gazabından emin olmak.
• Müslümana kâfir demek.
• Allahü Teâlâ için, "Düşünerek" veya "Hesap ederek" yahut "Plânlayarak yarattı." diyerek mahlûka benzetmek.
Müslüman olan bir kimse, bunlar veya bunlara benzer küfre sebep olan bir şey yaparak küfre düşerse, yani dinden çıkarsa,
önceki ibadetleri yok olur. Allah (c.c) cümlemizi bu hallere düşmekten muhafaza buyursun. Âmin.